22

Böyle zamanlarda kime güvenip sarılacağını düşünür insan. Olaydan ve ortamdan bağımsız onu buradan söküp alacak olanın ne olabileceğini anlamaya çalışır. Bulamaz çoğu zaman. Gereksiz çırpınışlara girer kendi içinde. Yalnız kalmak onu boğacaktır. Onu boğarak öldürebilir. Oysa o ölümden korkar. Önce elini uzatır, bir umut tutacak olan varsa boğulmaya gerek yoktur.

  Az önce dedeme "Mutlu Olmanın Yolları" adlı kitaptan birkaç sayfa okudum. Doğrusu ilgisi beni mutlu etmeye yetti. Düşündüm ki mutluluk sevdiklerinizin sizi önemseyip kahkahaya sebep olmasında gizli. Bana bolca kahkaha attıran annem, 'ailem', arkadaşlarım ve diğer tüm sevdiğim değerlilerim iyiki varlar. Şöyle yazıyor kitapta: "Mutluluk yetinmektir; olması gerekene değil, olana odaklanmaktır." Öyleyse şükürler olsun! 

      Herkesin bir yara izi vardır, derler. O yara izi tüm yaşamımız boyunca bizimle beraber sürüklenir ve biz o yara izinin kölesi olarak yaşama devam etmek zorunda kalırız. Bazen de yara izinin iyileşmesine müsaade edersin. Onunla yaşamak istemediğine karar verir ve bunun için çaba gösterirsin. Ama bazen bir başkası senin yara izinle yaşamana göz yummaz. Seni olduğun gibi kabul eder, alır ve saklar. Tüm kötülüklerden uzak durmanı istercesine saklar ve korur. İstemesen de ona güvenirsin. Çünkü her düştüğünde kolunda onun elinin yardımını görürsün. Birinin sana hiç çıkarsız yardım etmesi seni şüpheye düşürebilir. Yaranı kollamaya çalışır ve kendi kendine ayakta durmaya çalışırsın. Aslında yine onun sayesinde. Seni sen olduğun için kabul ettiğini gördüğünde, kendini yara izinle niye kabul edemediğinin derdine düşersin ve kendini sevmeye, onu daha çok sevmeye başlarsın. Sevginin getirdiği güzelliklerin farkına varmaya başlarsın. Aşkla tanışır ve onun elinin aşkın en güvenilir parças

Sevgili günlük, Bugün seni aldığımın ilk günü. İçimde gereksiz bir telaş var. O kadar heyecanlıyım ki ne yapacağımı bilemez haldeyim. Sana Sena sağ olsun  kavuşabildim. Uzun zamandır senin hayalini kuruyordum. Çünkü "mürekkebin kuruduğu yerde kan akardı".Ben de niçin bir şeyler yazmayaydım. Üstelik yazmıyorken hiçbir şey ifade edemiyordum. Çünkü lanet olasıca ben çok utangaç ve çekingen bir insanım. Bazen sinirlendiğimde çok girişken olabiliyorum. Ama her dakika sinirlenmemi bekleyemem ya. Her neyse şimdi Sena boomerang yaparken ben Patrick'in ne kadar da tatlı olduğunu düşünmeye devam edeceğim. Size blogumda iyi seyirler!💘💘