22

Elim, zihnim nasıl alışacak bu yılın değişmesine? Alıştı, yılı yarıladı bile sonra göz açıp kapayıp yeniye bile alışacak. Nelere alışmıyoruz ki? Sevilmemeye alışıyoruz mesela, anlaşılmamaya alışıyoruz, yokluğa alışıyoruz, var olana alışıyoruz. Ve hiç zorlanmıyoruz. Sadece soruyu soruyoruz: Nasıl olabilir ya? Sonrası geliyor zaten ezbere. Belli ki biz sadece soru sormayı seviyoruz. Kalanına boyun eğiyoruz. Zaten yapabilecek bir şeyimiz de olmuyor. Gün geliyor kendimize boyun eğiyoruz. Bazen kendimiz çabalıyoruz, bazen yardım bekliyoruz. Söyleyeyim. Bir hiç için. Darılıyoruz, bağırıyoruz, ağlıyoruz, öfkeleniyoruz, endişeleniyoruz. Söyleyeyim. Bir hiç için. Her şeyin ama her şeyin bir hiç olduğu gerçeği. Yalnızca bizim anlamlandırdığımız, fakat sonsuzluğun ona hiç dediği şeyler. Bir giz vardır; şurada öylece duran ve yarın çöpe atılacak kırmızı elmada. Bir giz vardır; şurada suyu bulan kuşun hasretle onu içişinde. Bir giz vardır; şurada sarı saçlı kıza vermek için oğlanın arkasında çiçeği