Güç, yanındaki omuzdan başka bir şey değildir. Ne para, ne itibar, ne kas, ne heybet... Güç yanındaki bir çift gözdür. Eğer güveniyorsan, ki bu seni üzmemek için söylediği yalan sözler için geçerli olmak zorunda değil, güçlüsündür. Sadece sana inanıyor ve seni seviyorsa, bu yeterlidir. Sana söylediği yalanlar da senin kalbinde zaten anlamlanmıştır, o da farkındadır. Ama bunun üzerine konuşulmaz, çünkü asıl mesele güveniştir. Güç, güvendir. Güç yanında eğilip bükülmeden seninle gururlanandır. Ölsen umrunda olmaz çünkü. Ben sevgiyle onurlandırıldım dersin, gerisi önemli değildir. Arkandaki güç sevgiyle bekleyen tüm omuzlardır, fazlası değil. Çünkü her şeyi sayelerinde göze alırsın. Bu güvenin altında yaşamış olmak, bir gün mahvolacak olmanın değerini düşürmeye yeter. Öyle yaşadım ki! Ne para ne itibar ne kas ne heybet. Görünen neyim eksilse aslında hiçbir şeyim eksilmemiştir. Sağlıktan yoksun olsam, elime kondurulan öpücük yine de iyiki var olmuşum dedirtir. O zaman dersin ki. Ha adalet... Bugün yerden yere kendimizi atıp bulmaya çalıştığımız o yücelik, bu sevgi dolu kalpleri yaratanla en güzel şekilde yerini bulacaktır. Dünya geçip giderken kalıcı olanın ne olduğunu hissettirecek olan bir güzel unsur o güç, o omuz. Canım insanlarım. Canım hayvan dostlarım. Canım benimkiler.
İşte buraya kadar. Olan oldu. Vazgeçtim. Pes ettim. Olacak olan zaten olacak. Endişelenmeyecektim artık. Bıraktım. Tüm yaşadıklarımı düşündüm hani derler ya; bir film şeridi gibi. Ettiğim mücadeleleri, yaşadığım güçlükleri, uğradığım hayal kırıklarını düşündüm ve vazgeçtim. Hem de her şeyden öylece. Artık kenara geçip yaşamı izlemeye karar verdim boş gözlerle. Yaşam bana ne getirirse onu yaşayacağım. Yaşama hırsını bıraktım. Güzel şeyler yaşamak zorunda değilim. Dünyada güzel şeylere tanıklık eden yüzde beşlik dilimin ortasında olmamın gereği yok. Geri kalan yüzde doksan beşlik dilimin ortasında kaybolacağım. Eminim bu hiçlik bana iyi gelecek. Oturup yalnızca dua edeceğim, hiç çabasız hayata katılacağım. İyi şeyler dileyeceğim. Evet fakat kötü şeyler yaşayacağım. Olsun gün sonunda hiçbir şeyin önemi yok. Kalbimi kinle, nefretle, öfkeyle, kibirle doldurmadım ya. Gün sonunda ona bakıyorum. Dargın olduğum çok şey var evet. Olsun kenarda oturup şükredeceğim yine. Şükredecek çok meselem var
Yorumlar
Yorum Gönder